De dertiende oester

F@TM@N (06/01/06 om 17:32:55):

Met een zilte zomerbries in de neus en uitzicht op de krijtrotsen van Etretat deden haar opwaaiende zomerrokje en mijn hormonen de rest: ik kreeg een onbedaarlijke lust tot het wegslurpen van enorme hoeveelheden oesters. Natte zilte glibberige dikvette creuses, liefst de beste klasse 0 en daarbij een goed gekoelde Champagne in een grote wijnkoeler met de mogelijkheid tot onbeperkt nabestellen.

Niet toevalligerwijs zijn er een aantal visrestaurants in dit zeedorp te vinden en de keuze viel op het restaurant met het balkonnetje met, uiteraard, uitzicht op zee.

Zij, opgewonden geraakt door mijn opwinding, waardoor ik opgewonden raakte, keken wij elkaar aan. Deze lunch had grootse voornemens met ons want het was pas half twaalf en uitzonderlijk vroeg voor Franse begrippen.

De menukaart weggelegd, keken wij elkaar diep in de ogen: wij wilden hetzelfde en zonder verdere communicatie wenkten wij de ober.

"Voor de dame graag een dozijn oesters en voor mij graag uw specialiteit, de dertiende oester. En wij willen daarbij deze bijzonder mooie Champagne". Ik wees een bijzonder mooie Champagne aan en kreeg een instemmende knik van de ober. De man waardeerde onze openbaring.

Niet veel later kwam de ober terug, ontkurkte het moois en ik proefde voor. Geheel op temperatuur keurde ik de fles goed, knipoogde vriendelijk glimlachend naar de man zonder wat te zeggen. Hij herkende het gebaar en zou zorgdragen voor een bijzondere middag.

Op een groot, met ijs gevuld plateau, werden de 24 mooiste oesters geserveerd.

De Champagne vloeide rijkelijk, het uitzicht was fenomenaal, haar zoete woorden lieten mij zweven, onze vingers verstrengeld en de oesters een glibberige verbindingsweg naar onze eenwording op deze zonovergoten dag.

Toen lag daar de twaalfde en laatste oester op mijn plateau. Ik hoefde de ober niet te wenken, hij had het reeds in de gaten en was alert op wat ging komen.

Ik til met mijn linkerhand de ruwe schelp uit het ijs. Ik buig mij enigszins samenzweerderig voorover over tafel en kijk vanonder mijn wenkbrauwen naar mijn lief.

"Het gaat gebeuren", zeg ik haar en ik zie een rilling door haar heentrekken. Een plaatselijke prettige verstijving treedt op en haar mondhoeken krullen.

Met het kleine bolle oestervorkje in mijn rechterhand snijd ik de oester in het midden los van de schelp. Ik hou het natuurwonder zo horizontaal mogelijk opdat de minste sappen verloren gaan. Ik voeg niets aan smaak toe, ik wil de oester rauw en puur en lillend zo uit de zee opslurpen.

Ik plaats de schelp aan mijn onderlip en duw lichtjes met het vorkje tegen het kontje van de oester. Mijn lippen tuiten en met het puntje van mijn tong voel ik het zachte beestje. Voorzichtig slurp ik de heerlijkheid naar binnen en druk het lichtvettige zilte mirakel tegen mijn gehemelte. Mijn kiss of death vormt zijn einde.

De ober komt aangesneld en klikt gewiekst mijn rugleuning naar achteren onder een hoek van 45 graden, ik sluit mijn ogen en hoor haar opstaan. De ober draait mijn stoel een kwartslag en schuift een klein, speciaal hiervoor ontworpen trapje, dichterbij. Nu op blote voeten bestijgt zij het trapje, ik heb de ogen continue gesloten.

Zij plaatst haar schelp aan mijn onderlip en plaatst mijn handen op haar billen. Mijn lippen tuiten en met het puntje van mijn tong voel ik haar zachte beestje. Voorzichtig slurp ik de heerlijkheid naar binnen en druk het lichtvettige zilte mirakel tegen mijn gehemelte. Haar kiss of love vormt mijn einde.

Met haar zilte zomerbries op mijn neus hoor ik haar in vloeiend Frans een bestelling doen, "Heeft u nog eenmaal zo'n mooie Champagne, voor mij een dozijn oesters en voor mijn geliefde nog eenmaal uw specialiteit, de dertiende oester?"

Helfrich (06/01/06 om 21:15:09):

Hartelijk dank voor deze bijdrage.
(Goed gejat ;D )

F@TM@N (06/01/06 om 21:30:09):

Heb er eigelijk niet bij nagedacht de auteur te vermelden.
En eigelijk ook niet de bedoeling de indruk te wekken dat dit van mijn hand kwam.
Wou alleen delen dat je bij het lezen ….het zilte nat kan proeven..

Dus bij deze   auteur …Bicat  http://www.bicat.net/

Het café